کویل یا اسپول شیر برقی یا پالس ولو

بویین شیر برقی یک دستگاه الکترومکانیکی است که در سیستم‌های کنترل و اتوماسیون صنعتی استفاده می‌شود. این دستگاه با استفاده از یک کویل شیر برقی یا قوس الکتریکی برقی، توانایی کنترل جریان مایعات (مانند آب یا گاز) را داراست. البته، ممکن است به آن به نام "سولنوئید" نیز اشاره کنند.

توضیح کاملتر: 1. ساختار بویین شیر برقی: این دستگاه از یک coil یا سیم لوله‌شکل برقی تشکیل شده است. وقتی جریان برقی از این coil عبور می‌کند، یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌شود که باعث جذب یا دفع یک تیغه ویژه به نام "کره" می‌شود. این تغییر وضعیت کره باز و بسته شدن ورودی مایع را کنترل می‌کند.

2. کاربردهای بویین شیر برقی: بویین شیرهای برقی در صنایع مختلفی استفاده می‌شوند. برخی از کاربردهای معمول آن‌ها عبارتند از: - کنترل جریان آب در سیستم‌های آبیاری خودکار یا تهویه مصنوعی. - کنترل جریان گاز در دستگاه‌های گرمایشی و سرمایشی. - استفاده در دستگاه‌های اتوماسیون صنعتی برای کنترل جریان مایعات در خطوط تولید و پردازش. - کاربردهای پزشکی و آزمایشگاهی برای کنترل جریان مایعات در دستگاه‌های تحقیقاتی.

3. مزایا و معایب: بویین شیرهای برقی سریع عمل می‌کنند و قابلیت کنترل دقیق جریان را دارا هستند. اما برخی از معایب آن‌ها شامل مصرف برق بالا و نیاز به توان برقی برای کارکرد طولانی مدت است.

در کل، بویین شیرهای برقی به عنوان یک ابزار مهم در کنترل و اتوماسیون سیستم‌های مایعاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در تنظیم جریان ورودی به یک سیستم یا دستگاه از آن‌ها بهره می‌برند. دیافراگم بشقابی دارای دیواره‌هایی است که از سمت سیلندر به سمت پیستون شیب دارند. این طراحی به دیافراگم اجازه می‌دهد تا در تمام جهات به حداکثر ارتفاع خود کشیده شود و همچنین با پوشش دوگانه‌اش، فشار را جذب کند. در مقابل دیافراگم‌های تخت که قابلیت اعمال فشار را از هر زاویه‌ای دارند، دیافراگم‌های بشقابی هم از هر زاویه‌ای قابلیت اعمال فشار را دارند. اما قطر موثر آنها به نوع کاربرد آنها بستگی دارد. این نوع دیافراگم‌ها به طور کلی با تجهیزات تنظیم‌کننده و محرک‌ها استفاده می‌شوند و برای دوز و اندازه‌گیری دریچه‌ها نیز مناسب هستند. با این حال، آنها حرکت کامل را فراهم نمی‌کنند و به دلیل شیب‌های دیواره‌های جانبی ممکن است در تحمل فشارهای بالا مشکل داشته باشند.